Варыянт 14
Заданне 1. Размяркуйце словы па групах.
Агульнаўжывальныя | Абмежаванага ўжытку | ||
Дыялектная лексiка | Спецыяльная лексiка | Жаргонная лексiка |
Есцi, шпора, зiма, файл, майткi, дуб(чалавек), сцэнарый, харэй, памяць, база даных, кнiга, лямешка, саян, зваротак, смех, выконваць, мiкрасхема..
Заданне 2. Прывядзiце прыклад навуковага тэксту. Выявiце: а) тыповыя лексiка-граматычныя сродкi арганiзацыi гэтага тэксту (абстрактныя назоўнiкi, назоўнiкi роднага склону, зваротныя дзеясловы, неасабова-прэдыкатыўныя словы, аддзеяслоўныя назоўнiкi); б) тыповыя лексiка-сiнтаксiчныя канструкцыi.
Заданне 3. Вызначце стыль тэксту пры дапамозе прыведзеных сказаў. Знайдзiце моўныя памылкi. Выпраўце iх.
Сканер - гэта ўстройства ўводу ў ЭВМ iнфармацыi, як высветлiлася, непасрэдна з папяровага дакумента. Можна ўводзiць тэксты, схемачкi, малюначкi, графiкi, фотаздымкi i iншую iнфармацыю. Сканеры з`яуляюцца важнейшым звяном электронных сiстэм валтузнi з дакументамi i неабходным дакументам любога “электроннага стала”.
Заданне 4. Складзiце тэзiсны план тэксту па спецыяльнасцi (на выбар студэнта).
Заданне 5. Знайдзiце ў тэксце памылкi. Выпраўце iх.
Iнфармацыённая тэхналогiя апрацоўкi данных прымяняецца для вырашэння добра структураванных задач, па якiм маюцца неабходные уваходные даные, вядомы алгарытмы i iншыя стандартныя працэдуры iх апрацоўкi.
Гэта тэхналогiя выкарыстоўваецца на узроуне аперацыйнай дзейнасьцi персанала нявысокай квалiфiкацыi у мэтах аўтаматызацыi нейкiх руцiных аперацый. Пагэтаму увядзенне iнфармацыйных тэхналогiй i.сiстэм на гэтым ўзроўне значна уздымуць прадукцыйнасць працы.
Заданне 6. Перакладзiце. тэкст на беларускую мову. Знайдзiце ў перакладзе прыклады магчымай iнтэрферэнцыi. Вызначце яе вiд. Выпiшыце тэрмiны.
Предметом электронной техники является теория и практика применения электронных, ионных и полупроводниковых приборов в устройствах, системах и установках для различных областей народного хозяйства. Гибкость электронной аппаратуры, высокие быстродействия, точность и чувствительность открывают новые возможности во многих отрослях науки и техники.
Радио (от латинского “radiare” – излучатель, испускать лучи) –
3) способ беспроволочной передачи сообщений на расстояние посредством электромагнитных волн (радиоволн), изобретённый русским учёным А.С.Поповым в 1985 году;
4) область науки и техники, связанная с изучением физических явлений, лежащих в основе этого способа, и с его использованием в связи, вещании, телевидении, локации и т.д.
Радио, как уже было сказано выше, открыл великий русский ученый Александр Степанович Попов. Датой изобретения радио принято считать 7 мая 1895 г., когда А.С.Попов выступил с публичным докладом и демонстрацией работы своего радиоприемника на заседании Физического отделения Русского физико-химического общества в Петербурге.
Развитие электроники после изобретения радио можно разделить на три этапа: радиотелеграфный, радиотехнический и этап собственно электроники.
В первый период (около 30 лет) развивалась радиотелеграфия и разрабатывались научные основы радиотехники. С целью упрощения устройства радиоприёмника и повышения его чувствительности в разных странах велись интенсивные разработки и исследования различных типов простых и надёжных обнаружителей высокочастотных колебаний – детекторов.