Маска кию.
5. Қолды спиртпен өңдеу.
6. Дәрілік заты бар шприцті дайындау.
7. Қолғапты кию.
8. Науқасты отырғызу немесе шалғасынан жатқызу.
9. Науқастың қолын шынтақ буынында толығымен жазу.
10.Шынтақ бүгісінің астына клеенкалы жастық немесе орамал төсеу.
11.Шынтақ бүгісінен 10 см жоғары жерге матаның үстінен (жалаңаш
денеге емес) жеткілікті қысылған жгут салу.
12,Кәрі жілік артериясындағы пульс жақсы анықталатынына көз жеткізу.
ІЗ.Көк тамырдың толуын жақсарту үшін науқасқа бірнеше рет жудырығын жұмып ашуын сұрау.
14.Шынтақ бүгісінін терісін 70% спиртке батырылған залалсыздандырылған мақтамен өңдеу, 2-3 рет бір бағытта жоғарыдан төмен қарай (инъекция аймағы - 4x8 см; алдымен кеңірек, содан кейін тура ине салатын жерді).
15.Тесу үшін неғұрлым толған жэне колайлылау көк тамырды таңдау.
іб.Сол қолдың саусактарыньщ ұшымен сол көк тамырдың үстіндегі теріні білекке қарай біраз тартып, көк тамырды бекіту.
17.Салуға апнап дайындшіған инені немесе шприцті оң колга алу.
18.Көк тамырдың үстіндегі теріні және көк тамырдың қабырғасын бірден тесу немесе тесуді екі кезеңмен жүргізу-алдымен теріні, содан кейін көк тамырдың кабырғасына жакындатып, оны тесу.
19.Ине көк тамырда екендігіне көз жеткізу, бу_л үшін шприцтің поршенін өзіне қарай сәл тарту - сонда шприцке қан түсуі керек.
2О.Мейірбике науқасқа жүдырыгын ашуды өтінеді де жгутты шешеді. 21. Дэріні жайлап енгізу. Дәріні соңына дейін енгізбей, ауа көпіршіктерін шприцте қалдыру керек.
22.Тескен жерге спиртке батырылған домалақ мактаны сол қолмен басу.
23.Оң қолмен инені көк тамырдан шығару.
24.Науқастың қолын қан ағуы тоқтғанша бірнешс минутка шынтақ буынында бүгу.
Көк тамырға құю әртүрлі ерітінділерді көп мөлшерде (3 - 5 л жэне одан да кеп) енгізу үшін қолданылады; ол инфузиялық емнің негізгі әдісі болып табылады. Көк тамырлық құю айналымдағы қан көлемін толтыру, су-электролиттік балансты және ағзаның қышқыл-негіздік жағдайын қалыптастыру, ауыр аурулар, уланулар кезіндегі интоксикацияны жою қажет болғанда қолданылады. Егер дәрілік затты тез енгізу қажет болса (шок, коллапс, ауыр қан кету), онда көк тамырға ағынмен құю қолданылады, Егер дәрілік зат қан тамырына акырын енуі қажет болса, онда тамшылатып енгізу қолданылады. Ерітіндінің көп мөлшерін ұзақ (бірнеше тәулік бойы) енгізу кажеттігі туғанда көк тамырды катетрлеу (көбінесе бұғана асты) немесе венесекция қолданылады.
Көк тамырлық құюлар тамшылатып енгізуге арналған арнайы жүйелердің көмегімен жүргізіледі. Асептика мен антисептика ережелерін сақтау максатында бір рет қолданылатын жүйелерді пайдаланған жөн. Автоклавта залалсыздауды қажет ететін көп реттік жүйелерді қолдану қолайсыздау.
Әрбір жүйе жиналған түрде құюға арналған дәрісі бар флаконнан, ауа фильтрі бар қысқа түтікшеден және флаконга ауа кіретін инеден, фильтрі және екі түтікшесі бар тамшылатқыштан, қысқыштан, тескіш инеден,
тамшылатқыштын түтікшесін тескіш инемен қосатын өтпелі резеңке түтікшеден тұрады.
Флаконның металл қалпақшасын спиртпен сүрткеннен кейін алып тастайды да оған тамшылаткыштың кысқа инесін (ол аркылы сұйықтық флаконнан шығады) және ауа өткізгіш түтікшенің ұзын инесін (ол арқылы флаконға ауа кіреді) кіргізеді. Тамшылаткышқа дейінгі түтікті қысқышпен қысады, флаконды төңкереді де төсек деңгейінен 1-1,5 м биіктікте арнайы қойғышқа іліп қояды. Бұл кезде ұзын иненің ұшы флаконның ішіндегі сұйықтық деңгейінен жоғары болуын қадағалау керек.Тамшылатқышқа ерітінді былай толтырылады: тескіш инеге баратын түтікшені тамшылатқыш (аударылған күйінде) флаконмен бір деңгейде болатындай етіп көтеру керек. Барлық ауа жүйеден ығыстырылғаннан кейін түтікті тескіш инеге жақын жерінен кысқышпен қысады. Көк тамырды тескеннен кейін жүйені тескіш инеге жалғайды да қысқыштың көмегімен сұйықтықтың қажетті ену жылдамдығын белгілейді (минутына 50-60 тамшы). Сұйықтықтың флаконнан тамшылатқышқа өтуі басылғаннан кейін құю тоқтатылады.
II. Көк тамырға құюды жургізудің реті.
Жабдықталуы: шприцке арналған залалсыздандырылған шағын леген, инесінің ұзындығы 10 см бір реттік шприц, ішінде 70% спирті бар тығынмен жабылған ыдыс, залалсыздандырылған домалақ мақталар, ұсталынған материалдарды салуға арналған шағын леген, залалсыздандырылған қолғаптар, тонометр, фонендоскоп, шокқа қарсы заттар.
1. Қолды ағынды жылы сумен сабындап мұқият жуу.
2. Қолды 70% спиртпен өңдеу.
3.Флаконның металл дискасын спиртпен өңдеу, залалсыздандырылған пинцетпен металл қақпағын алу.
4. Резеңке тығынды спиртпен, йодпен, содан кейін тағы да спиртпен өңдеу.
5. Жүйенің қысқа инесімен тығынды тесу және де басқа - ұзын инені - кіргізу - «ауалық» («ауалық» иненің ұзындығы флаконның биіктігінен аз болмауы керек).
6. Флаконды төңкеру.
7. Көк тамырға тамшылатып құюға арналған штативке флаконды бекіту.
8. Қысқа ине аркылы сұйытық жүйеге барып жатқанына көз жеткізу.
9. Ұзын иненің ұшы флаконның түбіндегі сұйықтық деңгейінен жоғары тұруын және ол арқылы флаконға ауа барып жатуын қадағалау.
10.Жүйені түгелімен ерітіндіге толтыру, ол үшін жүйенің ұзын түтігінде орналасқан қысқышты ашып, сұйықтық түтіктің шетіндегі канюля мен науқастың көк тамырына енгізуге арналған инеге дейін жеткенше тосу, содан кейін қыскышты жабу.
11.Қалып қойған ауа көпіршіктерін жүйеден ығыстыру, ол үшін инеге арналған канюлясы бар түтіктің шетін ұстап түрып, оны төңкерілген флаконнан жоғары көтеру, көпіршіктер қабырғадан бөлініп, түтіктің сыртқы тесігінен шыққанша түтіктің қабырғасын аздап қағу.
12.Инені көк тамырға енгізу (ретін I бөлімнен көріңіз).
ІЗ.Қысқышты алу немесе ашу бірнеше минут бойы көк тамырдың айналасының ісінбеуін, ауырсынбауын кадағалау. Тамшылатып кұюдың жылдамдығын реттеу (дәрігердің тағайындауымен).