Тері ішілік инъекция

Бұл ең «беткей» инъекция, ине аздаған тереңдікке кіргізіледі. Мысалы: Манту реакциясы, жергілікті ауырсыздандыру, аллергиялық сынақтар. Иненің ұзындығы 15 мм, кесілген жері - 0,4 мм. Инъекция жасайтын жер білектің алдыңғы жағы.

1) Инъекция жасайтын жерді спиртпен өндеңіз, бір- бағытта жағу керек;

2) Инъекция жасайтын жерді тартыңыз;

3) Тері кепкен кезде оған иненің кесілген жерін жоғары қаратып теріге параллельді дерлік ұстаған бетте ұшын 0,5 см тереңдікке кіргізіңіз;

4)Сол қолынызды поршеньге ауыстырып, поршеньге басыңқыраңыз да 1-2 тамшы енгзіңіз, сонда теріде лимон қабығы сияқты ақшыл дөңбешік пайда болады, біртіндеп инені жылжытып отырып, ерітіндіні бірнеше тамшыдан басып, тері астына барлық қажетті мөлшерді енгізеді;

5) Спиртке матырылған залалсызданған мақтамен инъекцияның орнын басып, инені шығарыңыз.

Тері астылық инъекция

Біраз тереңірек, оны 15 мм тереңдікке жасайды. Тері астылық инъекция жасағанда ірі тамырлар мен жүйке жолдары жақын жерлерге жоламау керек. Инъекция жасауға неғұрлым ыңғайлы жерлер: сан мен иықтың сыртқы жағы, жауырын асты аймағы, іштің алдыңғы қабырғасы. Иненің ұзындығы - 20 мм, кесілген жері - 0,4 мм.

1) Инъекция жасайтын жердің терісін спиртке матырылған екі домалақ мақтамен екі рет өңдеңіз, алдымен үлкен аймақты, содан кейін инъекция жасайтын жерді;

2) Сол колмен теріні түбі төмен қараған үшбұрышты қыртысқа жинайды;

3) Оң қолдың екінші саусағымен инені, бесінші саусақпен -поршеньді, ал қалғандарымен цилиндрді ұстайды,

4) Инені тез жылдамдықпен сол қолдын 1 және 2 саусақтарының арасынан үшбұрыштың табанына 45° бұрышпен кесілген жерін жоғары қаратып 1-2 см терендікке (иненің ұзындығының 2/3) кіргізеді. Сүк саусақпен иненін канюлясын ұстап тұрады:

5) Сол қолды поршеньге ауыстырыңыз да дәрілік затты ақырындап енгізіңіз. Шприцті бір қолдан бір қолға ауыстырмауға тырысыңыз:

6)Инені канюлясынан ұстап тұрып, шығарып алыңыз. Спиртке матырылған залалсызданған мақтамен инъекцияның орнын басыңыз;

7) Мақтаны теріден алмай инъекцияның орнын сәл уқалаңыз.

Бұлшық еттік инъекциялар

Бұлшық етке енгізілген дәрілік заттар тері астылық инъекцияларға қарағанда тезірек сіңіріледі. Бұлшық еттік инъекция жасау үшін көбінесе бұлшық ет қабаттары жақсы дамыған жерлерді таңдап алады: жамбастың жоғарғы сыртқы квадранты, жауырын асты аймағы. Бұлшық еттік инъекция кезінде дәрілік зат тері асты шел қабатына қарағанда тамырлардың көптігінен қанға тезірек түседі. Инъекция жасауға болатын жерді сүйекке бағдарлап анықтауға болады. Бұл үшін 5 бел омыртқаның қылқанды өсіндісінен сан сүйегінің үлкен істігіне дейін ойша сызық жүргізу керек. Құйымшак нерві осы сызықтан төмен орналасқан, және инъекцияны сызықтан жоғары, яғни жамбастың жоғарғы сыртқы квадрантына жасау керек. Инъекция жасағанда науқас бір қырына немесе ішіне жатады, тек түрегеп тұруға болмайды.

1) Спиртке матырылған мақтамен алдымен жоғарғы сыртқы квадранттың үлкен бөлігін, содан кейін инъекция жасайтын жерді өңдейді;

2) Шприцті былай ұстайды: оң қолдың екінші саусағымен поршеньді, бесінші саусағымен иненің канюлясын, ал қалғандарымен цилиндрді ұстайды, поршеннің сабы бос. Шприцті науқастың денесіне тік ұстайды;

3) Инъекция жасайтын жерді сол қолмен тартыңыз;

4) Шприцті теріге тік ұстаған бетте шешімді қимылмен инені канюляға таман Ісм қалтырып, 7-8 см тереңдікке кіргізеді;

5) Сол қолды поршеньге ауыстырыңыз да дәрілік затты енгізіңіз. Майлы ерітіндіні енгізер алдында поршеньді тартыңқырап, қан тамырына түспегеніңізге көз жеткізіңіз, тек содан кейін ғана ерітіндіні енгізіңіз;

6) Спиртке матырылған домалақ мактаны теріге басып, тез қимылмен инені шығарыңыз.

Санның бүлшық етіне енгізгенде шприцті сүйек қабығын зақымдамас үшін, жазатын қауырсын сияқты бұрыштап ұстау қажет.

Мақсаты:

- Дәрілік заттарға жоғары сезімталдықты (аллергологиялық сынама) анықтау;

- Ауруға қарсы иммунитеттің болуы немесе болмауын (профилактикалық егулер) анықтау;

- Жергілікті жансыздандыру.

Қарсы көрсетпелері:

Ине егетін орындағы тері асты май клетчаткасының ісінуі, ине егетін орындағы тері аурулар.

Ине егуге болатын орындар:

Білектің ішкі ортаңғы бөлігі, иықтың сыртқы бөлігі ( БЦЖ ны егу үшін)

Қажетті заттар:

1-2 мл 1-1,5 см қысқа инелер, залалсыздандырылған мақта шариктер, 70' спирт, дәрілік заттар, астауша қолданылған заттар үшін.

Іс-әрекеттер:

Дәрінің атын, мөлшерін қай уақытқа дейін қолдануға болатын мерзімін ұқыпты оқып, сосын ашыңыз.
Ампула мойнын немесе флаконды спиртке малынған тампонмен сүртіңіз.
Дәріні керекті мөлшерде сорып алып, инені ауыстырып, ауасын шығарыңыз.
Шприцты қағаз пакетке немесе стерильды астаушаға салыңыз.
Науқасты ыңғайлы етіп отырғызу.
Инъекция жасайтын жердің терісін спиртке батырылған мақта шаригімен 2-3 рет сүртіңіз.
Шариктерді дез ерітіндіге тастаңыз. Инъекция жасайтын жердің терісін сол қолмен төмен қарай тартыңыз. Әзірленген шприцтің инесінің қиылысын жоғары қаратып ұстаңыз ( екінші саусақпен бойлай инені канюлядан, ал басқа саусақпен цилиндрді ұстаңыз)
Инені теріге қатарластыра ұстап ұшын терінің ішіне енгізіңіз (иненің ұшы тері арасынан көрініп тұруы керек) Шприцті оң қолмен ұстап тұрып сол қолдың 2-3 -ші саусақтарымен цилиндрдің жиегін ұстап, бірінші саусақпен поршеньді итеріп дәріні жіберіңіз. Инъекция жасаған жерде кішкене (лимон тәрізді ) түйін пайда болса, сіз байқауды дұрыс жасағансыз.
Спиртке батырылған мақта шаригімен ақырын басып инені теріден шығарып алыңыз.

Ескерту:мақтаны инъекция орнына қатты басуға болмайды. Егер инъекция диагностикалық мақсатта жүргізілген болса, науқасқа инъекция орнына су тигізбеуді ескерту қажет.

Тері астына егу әдісі, мақсаты, асқынулары

Мақсаты:

Дәрілік затты теріасты май қабатына егу. Бір рет егілетін ерітіндінің мөлшері 1-2 мл ден аспау керек.

Қарсы көрсетпелері:

Дәрілік заттарға аллергиялық реакция болғанда, ине егу орнындағы тері мен теріасты клетчатка жарақатының кез келген түрінде.

Ине егуге болатын орындар:

Иық пен санының сыртқы бөлігі, жауырын асты аймағы, іштің алдыңғы қабырғасы.

Қажетті заттар:

1-2 мл шприцтер, ұзындығы 4-5 см ойығы жіңішке ине, дәрі дәрмек заттар, 70' спирт, залалсыздандырылған мақта шариктері.

Іс- әрекеттер:

Дәрінің атын, мөлшерін қай уақытқа дейін қолдануға болатын мерзімін ұқыпты оқып, сосын ашыңыз.
Ампула мойнын спиртке малынған тампонмен өңдеп, сосын ашыңыз.
Дәріні керекті мөлшерде сорып алып, инені ауыстырып, ауасын шығарыңыз.
Инеге қалпақты кигізіп пакет немесе астаушаға салыңыз.
Инъекция жасайтын жердің терісін спиртке батырылған мақта шаригімен сүртіңіз.
Мақтаны дез ерітіндіге салыңыз. Сол қолмен инъекция жасайтын жерді үшбұрышты етіп жиыстырыңыз.
Шприцті оң қолыңа, екінші саусақпен инені канюлядан, бесінші саусақпен поршеньді, қалғанымен цилиндрді ұстаңыз. 45 градус үшбұрыштың түбіне иненің қиылысын жоғары қаратып 2-3 см тереңдікке салыңыз. Екінші саусақпен инені канюлядан ұстап тұрыңыз.
Шприцті оң қолмен ұстап тұрып сол қолдың 2-3 саусақтарымен цилиндрдің жиегін ұстап, ал бірінші саусақпен поршеньді итеріп, дәріні жіберіңіз.
Инъекция жасаған жерді спиртке батырылған шарикпен басып, тез қимылмен инені суырып ал да шарикті басып аздап уқалаңыз.

Ескерту:Майлы ерітіндіні қолданудың алдында 38'C жылы су моншасына қыздырып, сонан кейін ғана қолдану керек.

Асқынулары:Асептика ережесінің бұзылуы мен доғал инені қолданудың салдарынан жергілікті қабыну процесі және дене қызуының көтерілуі болуы мүмкін. Гипертониялық ерітіндіні қателесіп егу, тіндерінің өліеттенуіне ( некроз) әкеледі. Майлы ерітіндінің тамыр ішіне енуі дәрі эмболиясын тудыруы мүмкін. Шприц пен иненің залалсыздандыру және зарарсыздандыру жеткілікті болмаған жағдайда вирусты гепатит пен ЖҚТБ тің жұғуы мүмкін.

Бұлшық етке егу жасау техникасы

Мақсаты:дәрілік затты бұлшық етке егу. Дәрілік заттың емдік әсері 20-30 минут аралығында пайда болады. Бір рет егілетін ерітіндінің мөлшері 10 мл - ден аспауы керек.

Қарсы көрсетпелері:бұлшық еттің атрофиясы, ине егу орнындағы тері мен теріасты майлы клечатка жарақатының кез келген түрінде, дәрілік затқа аллергиялық реакциясы болғанда.

Қажетті заттар:5мл немесе 10мл шприцтер, дәрі дәрмек заттар, залалсыздандырылған мақта шариктері.

Іс- әрекеттер:

Дәріні әзірлеп, оның атын, мөлшерін, қай уақытқа дейін қолдануға болатын мерзімін ұқыпты оқы, тазалаңыз.
Асептика ережесімен шприцті жиыстыру әрекетін қолдана отырып, жиыстырыңыз.
Пациентті етбетінен немесе қырынан жатқызыңыз.
Дәріні қажет мөлшерде сорып алып, инені ауыстырып, ауасын шығарыңыз.
Мақта тампонын 70% спиртке сулаңыз.
Инъекция жасайтын жоғарғы сыртқы квадрантты бір бағытта, жоғарыдан төмен қарай спиртке батырылғын мақта тампонымен 2-3 рет сүртіңіз.
Әзірленген шприцті оң қолға алып поршенін екінші саусақпен, иненің канюлясын шынашақпен, қалған саусақтарымен цилиндрді ұстаңыз.
Сол қолмен инъекция жасайтын жердің терісін созып тартып тұрыңыз.
Шприцті денеге тіке 90' та ұстап, иненің 2/3 бөлігін ырғақпен енгізіңіз. Шприцті сол қолмен ұстап, оң қолдың 2-ші, 3- ші саусақтарымен цилиндрді ұстаңыз, ал бірінші саусақпен поршеньді итеріп ерітіндіні жіберіңіз.
Теріні спиртке батырылғын мақта шаригімен басып, тез инені шығарып алып, мақтамен инъекция жасалған жерді уқалаңыз.

Асқынулары:иненің сынуы, жүйке сабауының жарақаттануы, абсцесс, аллергиялық реакция, вирусты гепатит, дәрілік эмболия.

Көк тамырға дәріні жіберу, мақсаты, техникасы, асқынулары

Мақсаты:

Дәрілік ерітіндіні күре тамырға жіберу, дәрілік зат 1-2 минут ішінде әсер етеді. Нақты мөлшерде жіберу. Дәрінің мөлшері бір рет егілгенде 10-20 мл.

Қарсы көрсетпелері:

Дәрілік затқа аллергия, тері мен тері асты шел қабатының зақымдануы, күре тамырдың қабынуы.

Егілетін орны:

Шынтақ иіні, қол ұшының беткі күре тамырлары, аяқтың беткі күре тамырлары, бассүйек күмбезінің беткі күре тамырлары.

Жабдықталуы:шприц 10 немесе 20 мл, ине ұзындығы 40 мм, стерильді астауша, пинцет, стерильді салфетка, дәрілік зат, 70% спирт, мақта шариктері, бұрау, валик.

Іс- әрекеттер:

Қажет заттарды дайындап, науқасқа манипуляция мақсатын түсіндіру.
Бет перде, қолғап кию.
Пакетті ашып, шприцты жинау, ампуланың мойнын спиртке малынған мақтамен 2 рет өңдеу.
Қажет мөлшерде дәріні ампуладан алу, инені ауыстыру ауасын шығарып, иненің қалпағын кигіздіру. Шприцты астаушаға салу.
Науқасты отырғызу немесе жатқызу.
Иық пен шынтақ иінін ашамыз. Шынтақ иінің астына жастықша қоямыз.
Иықтың үштен екі бөлігіне резиналық бұрау қойып, шынтақ иінін спиртке батырылған мақта шаригімен сүртеміз. Науқас қолын ашып жұмып жұмыс істеу керек.
Сол қолдың екінші саусағымен тамырды бекітіп ұстаңыз. Иненің қиылысын жоғары қаратып, әуелі теріні, сосын көк тамырды тесеміз.
Науқастың қолын былғамас үшін, иненің астына мақта шаригін қоямыз. Шприцтің поршенін жәй өзімізге қарай тартып көргенде, қан болса, онда көк тамырға түскеніміз.
Ерітіндіні жәйлап жібер алдын резеңке бұрауды шешіп, жұдырығын ашып ерітіндіні жайлап жібереді.
Дәріні жібергеннен соң спиртке малынған мақта шаригімен басып инені алу қажет. Науқастың қолын 1-2 минутқа бүгу керек.

Асқынулары:гематома күре тамырға дұрыс түспегенде, тері астына қанның ұюы, оған жартылай спиртпен компресс

қою керек. Некроз (тітіркендіргіш дәрі тері астына кеткенде) 10% кальций хлорид. Тромбофлебит ( күре тамырды қайта қайта тескеннен ). Ауа эмболиясы, асептика ережесі бұзылғанда сепсис

Көк тамырдан биохимиялық зерттеуге қан алған кездегі медбикенің атқаратын іс- әрекеттері:

1. Қолды сабындап жуу. Электроқұрғатқыш немесе орамалмен құрғату.

2. Қолды спиртке батырылған мақта шариктерімен өңдеу (біреуі алақанды, екіншісі алақанның сыртқы бетін). Қолды саусақтар ұшынан бастап білезікке қарай бағытта өңдеу.

3. Қолғапты киіп, емделушінің шынтақ сүйегінің астына жастықшаны

салыңыз.

4. Иық сүйегінің 3/1 бөлігіне салфетка үстіне бұрау салыңыз; қолғапты спиртпен өңдеңіз.

5. Емделушінің жұдырығын “ашып-жауып” жұмыс істеуін сұраңыз.

6. Теріні спиртке батырылған 2 мақта шаригімен өңдеңіз.

7. Шынтақ иінінің терісін сол қолмен тартып, көк тамырды бекіту керек. (бұл жағдайда емделушінің қолы жұдырыққа түюлі).

8. Көк тамырға иньекция жасап керекті мөлшерде қанды алыңыз (5-10мл).

9. Бұрауды алып, емделуші жұдырығын ашуын сұрау керек.

10. Спиртке батырылған мақта тампонымен тесілген жерді басып инені

шығарып алу керек.

11. Емделушіден 5 минутқа шынтақ буынын бүгуін сұраңыз.

12. Қанды пробиркаға салып жолдама жазып, зертханаға жіберіңіз

Дәріні баланың тері ішіне құю. Сырқаттың дәріге аллергиялық реакциясы бар – жоғын білу үшін, сол дәріден шприцке 0,1 мл алып тері ішіне енгізеді. Терінің дәрі енгізген жері бұртиып көтеріліп, лимонның қабығына ұқсап тұрады. Егер баланың дәріге аллергиясы болса, онда біраз уақыттан соң, дәрі енгізген жердің айналасы қызарып, талаурап, ісініп кетеді. Баланың туберкулезбен ауыратынын анықтау үшін, тері ішіне туберкуллин енгізіп, бір-екі күн бақылайды. (Манту реакциясы). Егер туберкулездің таяқшалары болса, онда еккен жер қызарып, ісініп, талаурап кетеді.

Дәріні теріастына құю.

Дәріні теріастына енгізгудің пайдасы, ол жерде ақ қан (лимфалар) және көп болғандықтан, дәрі денеге тез тарайды. Инені терісі мен теріасты майын қатпарлап ұстауға келетін, ірі қан тамырлары мен нерв талшықтарының аз зақымданады-ау деген жеріне шаншиды. Дәріні көбінесе иыққа, санға, жауырының астына, қарынның алдыңғы бетіне енгізеді.

Теріасты инъекция тәсілі. Инъекция салмастан бұрын теріні спиртпен немесе йод қосылған спиртпен мұқият сүртеді. Мейірбике сол қолымен төмен қараған ұшбұрыш түрінде теріні жиырады, оң қолдың ІІ саусағымен инені, V саусақпен поршеньді, басқаларымен цилиндрді ұстайды. Сол қолдың екі саусағы арасынан 450Ә бұрышпен теріастына жылдам кіргізеді де, 1-2 см тереңдікке енгізеді. Дәріні енгізіп болған соң, осындай жылдамдықпен инені қайта суырып алады. Орнын йодпен сүртіп, зарарсыздандырылған мақта-тампонмен қысып тұрады. Біраз уақыт уқалаған дұрыс, сонда енгізілген дәрі қан тамырларына жақсы сорылып, денеге тез тарайды. Иненің мұқалуы қан тамырларын жарақаттайды. Майлы ерітіндідегі дәрілер денеге өте баяу сіңетіндіктен, инъекция жасалған жерді қыздыру керек.

Дәрілік затты бұлшық етке енгізу. Бұлшық еттерде қан және лимфа тамырларының кең жүйесі бар, сондықтан дәрінің түгел әрі тез тарауына мүмкіндіктер мол. Бұлшық етке спирт пен гипертониялық ерітінділерді егуге болмайды, себебі олар қатты тітіркендіреді, ауыртады, ұзақ уақыт сіңбестен инфильтратқа айналып түйдектеліп тұрып алады, кейде іріңдеп жәберуі де мүмкін. Бұлшық етке арналған инъекцияны дененің белгілі бір жеріне: бөксе, іш және ұршық бұлшық еттеріне, жауырынға және т.б. егеді.

Бұлшық етке инъекция жсау техникасы.

Сыртқатты төсекке етпетінен жатқызады. Ойша бөксені төртке бөліп, оның жоғарғы сыртқы шаршы төрт бұрышына дәрілік заттарды құяды. Ірі тамырлар мен нерв талшықтарының өте аз бөлігі, сыртта жатқан жоғарғы бөлігі болып саналады. Алдымен осы жер терісін 1-2 % йод тұнбасымен сүртеді. Мейірбике сол қолымен ине шаншатын жердің терісін жан-жақты кере тартып тұрып, оң қолындағы, ішіне дәрі толтырылған шприцтің инесін бөксеге тік ұстап, жылдам, батыл қимылмен енгізеді. Баланың жасына, толықтығына қарай, инені қаншалықты тереңдікке кіргізу қажет екенін мейірбикенің өзі шешеді. Инені кіргізген соң, поршеньді сәл өзіне тартып, иненің қан тамырына түспегеніне көз жеткізеді егер шприцте қан болмаса, дәріні жайлап енгізеді. Шығарған кезде де, инені тез тартып алады да, орнына йод тұнбасын жағады.

Инъекциядан кейінгі асқынулардың бәрі дәріні бұлшық етке енгізудің тәртібін бұзуға байланысты. Егер мұндай асқыну болса, сырқат аяғы нерв жолы бойымен қатты ауырып, мазасы кетеді, тіпті аяғы тартылып жүре алмай қалады. Кейде инені тереңге кіргізіп жіберсе сүйекке барып қадалып ұшы сынып кетеді. Мұндай асқыну болса мейірбике дереу емдеуші дәрігеріне хабарлауы керек. Иненің сынығын, рентген теледидар көмегімен іздеп жүріп, операция жасап алады. Иненің ұшы қан тамырына кіріп тоқтаса, енгізген дәрі бұлшық етке емес қан арқылы бүкіл денеге бірден тарап ктеді. Егер дәрі майлы болса, қан тамырына түскен соң, көптеген майлы эмболиялардың (қан тымырларының қуысының маймен тығындалып бітеліп қалуы) дамуына себеші болады. Дәріні еккен жер қаттыланып түйдек (инфильтрат) пайда болуы мүмкін. Инфильтраттың пайда болуының себетері әртүрлі:

а) етке енгізілуге тиісті дәріні қателесіп теріасты майына енгізсе, оның тезарада сіңбейтіндігінен ол жерді тітітркендіріп, майын өлі еттендіріп, реактивті қабындыруға ұшыратады. Сондықтан да антибиотиктерді тек қана етке немесе венаға шаншу қажет,

б) иненің ұшы мұқалып қалса, етке кіргізген кезде, қан тамырын жыртып кетеді, қанның ұюына себепші болады;

в) антисептиканың қағидаларын дұрыс сақтамаса, инемен бірге бұлшық етке микробтардың енуі мүмкін, сөйтіп іріңді соқтаның пайда болуына себепші болады.

Дәрілік затты венаға енгізу. Венаға дәрі енгізу арқылы емдеу, ең тез іске асатын, әрі ең тиімді, әрі өте жиі қолданатын әдістердің бірі.

Егер дәріні венаға бір-ақ рет қана кіргізу қажет болса, онда ол венепункция арқылы іске асырылады. Инені аесептиканың барлық қағидаларын сақтай отырып, сыртқатты жатқызып қойып шаншиды, себебі венаға дәрілік затты тездетіп енгізгенде, оның басы айналып, есінен танып қалуы ықтимал. Инені ұзындығы 5 см, қуысы кең, ұшы өткір, қиғаштығы 45Ә болуы керек.

Венаға дәрі енгізу техникасы.

Шприцке қажетті дәріні сорғызып алған соң, ине тығатын венаны (шынтақ бүгілісіне, білектегі, алақанның сыртына, тобық үстіне т.б.) спиртпен сүртеді. Содан соң тамырдың жоғарғы жағына резеңке жіппен таспа салып, венаны ісіндіру үшін байлау керек. Бұрау салынған жердің қан тамыры, қысылмау керек, ол кәрі жілік артериясымен анықталады. Венаны қозғалтпай сол қолдың саусағымен үстінен басып ұстап тұрады да, екінші қолындағы инемен ең әуелі терісін, содан соң тамыр кенересін тесіп өтеді. Иненің екінші ұшынан қан тамшылаған кезде таспаны тез ағытып, дәріні жайлап енгізе бастайды. Дәл осы сәтте, иненің тамырда тұрған жерінің айналасын мұқият қадағалау қажет. Егер дәріні кіргізіп жатқан кезде, терісі бұртиып көтеріле бастаса, дәрінің вена сыртына құйылып жатқаны. Онда енгізуді дереу тоқтатып, инені тамырға қайта кіргізу шараларын істейді. Инені суырып алған соң, орнына спирт сіңірілген мақта салып таңады, немесе шынтағын бүгіп қояды.

Жаңа туған нәрестелердің венасын табу өте қиын. Сондықтан да, олардың көбінесе басындағы (екі самайының) венасын пайдаланады. Әсіресе, бала шыңғырып жылаған кезде, басының көк қан тамырлары жақсы көрінеді. Кішкентай балалардың басындағы венасына инені ең тәжірибелі, ең шебер мейірбике енгізген дұрыс, себебі бұл өте жауапкершілікті, сақтықты-, шеберлікті қажет етеді, венаға дәрі енгізуде ауа жіберіп алудан сақ болған жөн. Байқамай ауа кетіп қалса, орны толмас өкінішті асқынуға әкеліп соқтырады.

6. Көк тамырға дәрі дәрмектерді тамшылатып жіберу ерекшеліктері, системаны құрастыру

Көк тамырлық иньекция мен көк тамырға тамшылатып құю тәсілі.

Көк тамырлық инъекциялар көбінесе венепункция (инені көк тамырға тері арқылы енгізу), кейде венесекция (көк тамырды кесу) арқылы жүргізіледі. Көк тамырлық инъекциялар тері астылык және бұлшық еттік инъекцияларға қарағанда өте жауапты шара. Оны әдетте дәрігер немесе арнайы оқытылған мейірбике орындайды, өйткені көк тамырға енгізгеннен кейін дәрілердің қандағы мөлшері, дәрілерді енгізудің басқа түрлеріне қарағанда, анағұрлым тез өседі. Көк тамырлық инъекция жүргізгендегі кателіктердің салдары науқас үшін өте қатерлі болуы мүмкін.

Көк тамырлық инъекциялар көбінесе шынтақ бүгісі көк тамырына, білек пен саусақтың беткей көк тамырларына, кейде аяқ көк тамырларына жасалынады. Венепункция жасағанда науқастың қолы мейлінше жазылған күйде болуы үшін оның қолының астына шағын клеенкалы жастықша қойылады. Тек көк тамыр қысылатындай, ал артериядағы қан айналымы сақталатындай күшпен пункция жасалатын жерден жоғары бұрау салынады, Көк тамырдың толуын арттыру үшін науқасқа саусақтарын бірнеше рет ашып жұмуын өтінеді. Инъекция жасайтын жерді спиртпен мұқият өңдейді. Сол қолдың саусақтарымен шынтақ бүгісінің терісін біраз тартқан жөн, бұл көк тамырды бекітуге мүмкіндік беріп, оның қозғалғыштығын шектейді. Венепункцияны әдетте екі сатымен орындайды: алдымен теріні, содан кейін көк тамырды теседі. Көк тамыр жақсы дамыған болса, онда тері мен көк тамырды бірге тесуге болады, Иненің көк тамырға дұрыс түскені инеден қан тамшыларының көрінуімен анықталады. Егер ине шприцпен қосылып түрса, онда иненің көк тамырға дұрыс түскенін бақылау үшін итергішті өзіне қарай біраз тартқан жөн: шприцте қанның пайда болуы иненің дұрыс тұрғанын дәлелдейді. Содан кейін алдында салынған бұрауды шешеді де дәріні көк тамырға ақырындап енгізеді.

Инені алып, орнын спиртпен тағы бір рет өңдегеннен кейін сол жерді залалсызданған мақтамен бастырады немесе 1 -2 минутқа таңып тастайды.

I. Көк тамырлық инъекция жасаудың реті.

Жабдықталуы: шприцке арналған залалсыздандырылған шағын леген, инесінің ұзындығы 10 см бір реттік шприц, ішінде 70% спирті бар тығынмен жабылған ыдыс, залалсыздандырылған домалақ мақталар, ұсталынған материялдарды салуға арналған шағын леген, залалсыздандырылған қолғаптар, тонометр, фонендоскоп, шокқа қарсы заттар.

1. Инъекцияның қашан және қайда жасалатыны туралы науқасқа айту.

2. Препаратқа жеке сезімталдығын анықтау.

3. Қолды ағынды жылы сумен сабындап мұқият жуу.